ما و خدا

اگر کســـی تو را بــا تـــمام مهـــربانی هایت دوســت نداشت دلــگیر مــباش. تو با تمــام مهربانی هایتــ زیباتریــن معصــوم دنیایــی . مــن خــــدایی را می شناســم که ابر رحمــتــش به زمین و زمان باریده. اما یکــی ســپاسش می گوید و هــزاران نفر کـــفـــر. چرا می پنـــداری بهتر از خــدا تو را قـــدردانی می کننــد؟ پس نـــرنج از ناســپاسی شان و برای شــادیشان بــکــوش. با مهربانی، روحــت آرام می گیرد .تو با مهـــرت بــال و پر می گیــری . خوبـی دلیل جــاودانی تــو خواهـــد بـــود